خورشید

اين نكته خواندني از شهيد فرزانه استاد مطهري :

من افرادى را سراغ دارم كه اينها در ماه رمضان شب تا صبح را نمي‏خوابند اما نه براى اينكه عبادت كنند، بلكه براى اينكه مدت خوابشان پر نشود؛ تا صبح هى چاى مي‏خورند و سيگار مى‏كشند، اول طلوع صبح كه شد نمازشان را مى‏خوانند و ميخوابند، چنان بيدار مي‏شوند كه نماز ظهر و عصر را با عجله بخوانند و بعد بنشينند سر سفره افطار. آخر اين چه روزه‏اى شد؟! آدم شب تا صبح را نخوابد براى اينكه در حال روزه حتماً خواب باشد و رنج روزه را احساس نكند. آيا اين استخفاف به روزه نيست؟! به عقيده من مثل فحش دادن به روزه است، يعني ‏اى روزه! من اينقدر از تو تنفر دارم كه مي‏خواهم رويت را نبينم.